1 Temmuz 2008
10.5 ay sonra yine, yeniden...
Kısaca...
10.5 ay sonra yine, yeniden...
Kısaca...
Şimdiden iki hafta geçti bile...
Ama;
Ama;
En zoru: Onu özlemeye alışmayı kabullenmek.
En güzeli: Emin ellerde olduğunu bilmek.
En büyük şansım: Radyoda çalan bir şarkı bitmeden,
kışın araba ısınamadan, yazın ise soğuyamadan eve ulaşabilmek.
(Oysa ki bunları dokuz ay önce şanssızlık olarak görürdüm:))
En doğru söz: Zaman herşeyin ilacıdır...
Öyle midir?Hımm bu sefer farklı galiba...
ANNELİK BU OLSA GEREK O KADAR GÜZEL ANLATMIŞSIN Kİ EKİMCİM AMA SEN HERŞEYİN ÜSTESİNDEN GELİRSİN VE GELİYOSUN ZATEN...
YanıtlaSilMİNİK CEREN ÇOK ŞANSLI...
ALLAH HEP BÖYLE GÜZEL AYRILIKLAR YAŞATSIN...
Calismaya basladin sanirim. Ama ne kadar sanslisin ki Ceren'e uzun bir süre kendin bakabildin ve büyümesine sahit oldun ;)) Cok sanslisin bu acidan...
YanıtlaSilBenim de ise baslamama az kaldi. Ekim gibi.. Bakalim bizim ayriligimiz ne kadar sancili olacak :(
*Canım güzel sözlerin için teşekkür ederim
YanıtlaSil*Meltem'ciğim, evet Tr şartlarında tüm izinlerimi kullanabildiğim için çok şansılıyım aslında.Şu ilk dönemi atlatsam heralde daha rahat olacak.İşin en iyi yanı da o benden daha çabuk alıştı ve bana yol gözterdi sanki bu konuda:))Umarım siz de oğluşunla kolay bir geçiş dönemi yaşarsınız...
İnsan herşeye alışıyor. Sanırım yaşamak için de bu gerekli. Yoksa hayat çekilmez olurdu ve kimse dayanamazdı:((
YanıtlaSilAyrı kalmaya alışıyor insan -sadece gündüz ve çalışırken- ama özlem hiç bitmiyor, bitmiyor... Hala yüreğim sızlıyor işyerindeki resmine bakınca...
*Pınar, haklısın.İlerde kimbilir daha nasıl ayrılıklar yaşayacağız...
YanıtlaSil10,5 ay kendin bakmış olman çok güzel, çok şanşlısın.
YanıtlaSil*Çocukla çocuk, ben de bundan dolayı huzurluyum.Bu süre zarfında ona bir düzen oluşturdum ve şimdi de o düzen dahilinde devam etmesini sağlamaya çalışıyoruz ailecek.
YanıtlaSilahh ozgurum...ben de eylul de artık baslayayım diyorm ama cok korkuyorum...benim de halam bakacak ve gayet iyi anlasıyorlar hani endisem ben bıraktıgım o isleri nasıl eskisi gibi yapabilecegim, gece yarısı bile bitmezken simdi nasıl bir tempo ile calısacagım...cok korkum var cok bilemessin cnm
YanıtlaSilhatta oyleki donmemek bile aklımın ucundaki bir secenek olarak kalıp duruyor..yiyiyor beni:(
*Sibel'ciğim şimdiden dönmemek seçeneğini düşünmemelisin bence.Önce bir deneme süreci yaşayın, Emre'nin tepkilerini takip et annesi.Ben de senin gibi düşünüyordum ama alışmamı sağlayan en önemli şey Ceren'in daha ilk günden hiç zorlanmadan uyum sağlaması oldu.Aslında onlar değil biz bağımlıyız şu yaşlarında.Ama 1 yaşından sonra onlar da farkına varıp zorluyorlarmış okuduğuma göre...Son ayının da tadını çıkar hadi bakalım Junior ile...
YanıtlaSil