Anlık hafıza kayıpları ve yapılacaklar...
Ne zamandır? Bir süredir, hımm hamileliğin 2.trimesterinden sonra başladı sanki...O kadar da omega-3 kullandım:))Yapacaklarım ve alacaklarım hakkında küçük defterime ya da kağıtlara listeler, çizimler, karalamalar yapmadan duramazdım zaten.Bunlar orta veya uzun vadeli, araştırıp, enine-boyuna düşünülüp karar verilecek şeylerdi genellikle.Ama bu sefer durum daha farklı...
Unutmamak için herşeyi listeler oldum."O an" yapmak istediğim şeyler bile o andan çook sonraya kalır oldular.Bazıları gerekliliklerini bile kaybettiler gözümde...
Anlık olanlar kritik şeyler tabii,
Ocaktaki yemeği unutmamak için fırının saatini, bazen de bittiğinde "çınn" sesini duyamam diye cep telefonumu kuruyorum."Zaman ayarlı ocak olsa keşke, acaba var mıdır?" diye düşündüm geçen gün.Varsa ondan almak lazım dedim.Araştırdım, yapmışlar:)İnternette bir firmanın adını buldum ama ocağın detayını bulamadım.
Makinadaki çamaşırlar yıkanıp bitince kaç saat sonra "aa!! çamaşırları asacaktım" diyorum kendi kendime.Onları asarken de kafamdan başka şeyler geçmeye başlıyor...alışveriş listesi yapmayı unutma, bunları asınca salonu topla, yemeklik malzemeleri hazırla, derken odadan çıkınca hoop aklımdan uçup gidiveriyor çoğu...
Ceren'in perdesindeki eksik halkaları tak(hala yapamadım bunu),
Çizgi Günlük'ü ihmal etme!!(ohoo 5 Nisan'dan beri bir çizik atamamışımm),
Albüm için basılacak fotoğrafları hafıza kartına yükle(tek tek seçtim de hala yükleyemedimm),
Ceren'in güncesindeki eksikleri tamamla,
Analı-kızlı tatil elbisesi için kumaş al:)
Dikiş makinası ile birkaç şey yaptın bıraktın, devam etsen diyorum!Penye battaniye, yastık kılıfı, elbise, oyuncak...
Yukardaki Ceren "for" ile başlayan yazıyı doğru hale çevir artık:))
Tatil için neler gerekli?Bunun için de ayrı bir liste yap, eksikler alınacak!
Kimbilir buraya yazmayı unuttuğum daha neler var?
Bu liste gitgide artıyor, ama "yapmadıkça azalmaz ki"! diye kızıyorum kendime.Çünkü yapmadıkça kafamda dönüp duruyorlar, gitgide çoğalıyorlar.Bakınca size önemsiz gelen veya "amaan sende" dedirtecek şeyler olabilir içlerinde.Ama benim aklımda kalırlarsa hiiç rahat edemem.Öyle ya da böyle yapılmaları gerek...
Bu yazıyı yazmak için bile kaç kez oturup kalktım bilgisayar başına. Mutfakta iş yaparken birazdan gidince yazayım diyorum, geliyorum oturuyorum, google reader'a bak, birkaç bebek sitesi vs. derken unutup kalkıyorum...Tabii aralara serpişen Ceren'in türlü hallerini de es geçmemek gerek:))Canım kızım, küçük yer fıstığım benim(hep yerde de kendisi:))
Yapılacakları yapmak için ne gerekli; bebeğiniz varsa uyuması gerekli tabii ki.Bazı işleri o uyanıkken de yapabiliyorum ama bazılarını o uyurken yapmam gerekiyor.Uyanık olduğunda yemek yedir, altını değiştir, oyun oyna, dişleri ağrıyorsa kucağında anne şefkati ve sabrı ile sakinleştirmeye çalış, derken emzir ve uyutmaya çalış.Ve daha araya giren birsürü şey...
SONUÇ: Eksik veya geç kalan hiçbir şey, bebeğimden daha değerli değil.
Canim benim. Sanirim hepimizin basina gelen birsey bu. Ben ocagin ustunde caydanligi o kadar cok kere en ust isi derecesinde unutup caydanlik yaktim ki... Oluyor iste... Hele cocuk olunca. Aklin onda oluyor.
YanıtlaSilUnutkanlik bir sure sonra geciyor da, zaman bulamama sorunu artarak devam ediyor:))))
YanıtlaSilAhh ahhh!! Bende ayni dertlerden muzdaribim :(( Kac tencere ve yemek yaktin diye sorsana?? :) Kaybettiklerim (ve sonra bulduklarim arasinda): anahtarlik, kredi karti vs.
YanıtlaSilAklimiz cocuklarda da ondan.. Cok sükür onun hicbirseyini unutmuyor veya kaybetmiyorum..
*Arkadaşlar haklısınız!Aklımız hep onlarda olduğundan böyle oluyor işte, zamanla geçecek heralde.Ama bu sefer de zaman mı yetmeyecek??Napalım yine işler bekler o beklemez:))herkese sevgiler
YanıtlaSilcanım sanki beni yazmışsın :) ben de sürekli yapacaklarımı telefonun görevler listesine yazıp hatırlatma yapıyorum.bir işi yaparken diğeri unutuluveriyor.inşallah en kısa zamanda eski halimize döneriz.
YanıtlaSilgerçi hepsi boş tek unutmamamız gerekenler minik ceroşların ihtiyaçları,onlar da zaten hep aklımızda...sevgileeer...
Selam:) Geçer geçer... Ama çocuğunla ilgilenirken bazen yine de unutuyorsrun yapman gerekenleri. Aslında unutmuyorsun da erteliyorsun. Onunla vakit geçirmek daha güzel çünkü:)
YanıtlaSilCanim :) Ne güzel yazmışsın. Hepimiz aynı durumda değil miyiz? Son satir: 2 damla gözyaşı, küçük gülümseme...
YanıtlaSil*Serap haklısın, listeler hiç bitmez:)ama işin ucunda minikler olunca herşeye değerr!!
YanıtlaSil*Aysun hoşgeldin, hele bir de çalışmaya başlayınca her sn.daha da kıymetli olacakk..
*Yapocuğum, sanırım hepimiz aynıyız hehe:)Ama gülümseme tamam da akmasın gözyaşıı:))
Unutmak bende gençliğimden beri olan Boranın doğumuyla tavan yapmış bir durum. Plan yapmak ve planlara uymak en sevdiğim huyumdur. Yani huyumdu artık ne planladığımı bile unutuyorumi, haftaiçinde ne yapacağımı hafta başından listeleyip kadına veriyorum. Bazen aynı listeyi 3 defa yazıp veriyorum, kadın abla vermiştin ya oluyor.
YanıtlaSilHer sabah susayıp kalkıyorum mutfağa gittiğimde niye gittiğimi unutup sanırım süt kalmış mı diye bakmaya gittiğimi sanıyorum. Defalarca eve dönüp çaydanlığı ütüyü kontrol ediyorum.
*Didem hoşgeldin, ben de plansız duramazdım ama aynen, artık çok zorr!Buna da alışıyor insan herşeye alıştığı gibi:))
YanıtlaSilozgurum canım benim,
YanıtlaSilnasıl da beni aktarmıs dedim okurken; yorumlara baktım Allahım ben sunu yazyım bari diye gecirrirken aklımdan, bir arkadas onu yazmıs:) gercekten de vakit nakit degil - vakit bebeklerimiz olms durumda:)) bunu soyledigimde de sanki ben dert yanıyormusum gibi geliyor diye icimdekileri seslendiremiyorum.bu tatlı yorgunluk için dogmusuz biz:))
hamile iken hergunumu detayı ile olurda tanısma fırstımız olmaz kendisiyle diye (duygularım-kendim-askım- onun hareketleri vs) gunlugume kaydederken; 25 ocaktan beri yazamadım; acaip uzuluyorum sanki uzerimde tonlarca agırlık var gibi...yasadıklarımızı unuturum endisesi ile her gune ait kısa kısa notlar aldıgım bir defter daha tutmaya basladıgımı farkettigimde iki ay gecmiş uzerinden..halen yazmak icin gunlugum bekliyor yatak basucumda.Yapmak istediklerim biriktikce yoruluyorum, dusumessem dinlenebiliyorum.bunu kesfettigimden beri daha rahatım:))
kocaman opucukler benim samimi arkadasım...
Özgür'cüğüm benim harika bir hafızam vardı(r).Neredeyse 3 yaşıma kadar herşeyi
YanıtlaSilhatırlar(d)ım.Gel gör ki Duru'dan sonra resmen serseme döndüm. Pek çok şeyi sonradan hatırlıyorum,heryere yazsam da unutuyorum. Özellikle konuşurken bir söylediğimi tekrar söylüyorum. Etrafımdakiler bunu bana hatırlatıyor ama beni çok tanımayanlar birşey söylemiyorlar. Ben kimbilir kaç kez aynı şeyleri anlatıyorum. Onlara ne kadar sıkıcı geliyorumdur...
hepimiz aynıyız sanıırm,benim ömerden önce inanılmaz güçlü bir hafızam vardı ,ama artık yok ...
YanıtlaSilKaç kere çaydanlık yada tencere yaktım sayısını bilmiyorum...Anneliğin ve sürekli aklında evladının olmasının sonuçları iştee:)))
*Sibel, doğru söylüyorsun, yapmadıkça hep kafanda yer kaplıyorlar, yaptıkça aklından çıkıyorlar ve hafifliyorsun...Ben de kocaman öptüm canım seni ve oğluşunu:)
YanıtlaSil*Pınar ve Esin, demek B.Ö.(Bebekten Önce) ve B.S. diye milat kabul etmek gerekli bu minik afacanları:))
'Eksik veya geç kalan hiçbir şey, bebeğimden daha değerli değil.'
YanıtlaSilVay bee ne doğru demişsin, kendimi bu yüzden üzüp duruyorum, ne gerek varsa.
*Burcu, dedim ama ben de bazen kendimi üzüyorum, neye elimi atsam yarım kalıyor.Ama her seferinde O daha önemli diyip telkin ediyorum kendimi.
YanıtlaSil