Bir günümüz...

Bu pazar sabahı, "ne zamandır yazmıyorum, bu sefer bir tam gün Ceren'in neler yaptığını yazayım" diye geçirdim içimden.

Günün bu kadar yoğun ve yorucu olacağını tahmin etseydim bu kararı alırken bir kez daha düşünürdüm...

Öncelikle, aylardır ilk kez sabah 8 den sonra uyandığımı unutmayalım.Tabii bunun sebebi, bir önceki akşam hep beraber dışarıda olmamız ve oldukça geç uyuması idi.Aksi halde "annee, hadi kalk bana kahvaltı hazırlaman gerek çok acıktımm" dediğinde saatin 7 küsur olması, aylardır rutinimiz halini almıştı.Babası duruma el koyup "kızım ben hazırlayayım" dese de kabul etmiyor, anneyi hafta içi çok özlediğinden olsa gerek haftasonu anneye yapışık yaşıyor da diyebiliriz...

İşte pazar günü yaptıkları-mız ; tüm oyunlarda "annem yanımda olsun, annemle oynayalım, çok yorgunum anne sen bana yardım et" diyerek neredeyse koala vaziyetinde oynadıklarımız...

Kahvaltı öncesi, ilk seçtiği oyun.
Kutunun üzerindeki şekillerin aynısını yapma...

Kulpsuz silindirlerle çalışma...

Kağıt bebek giydirme.
Bu oyunu amcasının bilgisayarında sürekli oynuyor ancak bir gün önceden görüp de alalım diye tutturduğu gazete sağolsun, ilk kez gerçek anlamda kağıt bebekle oynadı :)

Kahvaltı hazırlıkları...

Kahvaltı faslı...

Kendi kendine üzerini giyme

Renk tabletleri ile çalışma

Anne çamaşır asarken kendi çamaşırlarını asma

Sürünme halleri ve meyve zamanı

Koltuğun altına girme ve tv izleme halleri

Dedeye mozaik pasta yaparken... 

Pastanın en tatlı yeri :)

Tangram ile oynama

Anne - kız gezmesinde en beğendiği koltukta dinlenmece :)

Babaya göstermek için baba koltuğunda poz vermece

Eve dönüş sonrası baba ile oyun oynarken yemek faslı

Küvet doldurup keyif yapılan banyo sonrası anneye nanik yaparken

Yorgun savaşçı

Uykuya hazırlık zannettiğimiz ama hala enerjisi tükenmemiş anlarda

Hafıza oyunu oynarken

Uykudan gözleri kapanmak üzere ama uykuya direnirken

Bu son oyun anne noolur hadi bunu da yapalım derken, anne bitmiş, kendi de sürünürken.

Hala ve hala sürünmeye ve çırpınmaya devam...Bundan yaklaşık 20 dk sonra kitap okuma faslı sonrası uyudu-k.
Saat 22 yi geçiyordu ama oldukça yorulduğumu hatırlıyorum :) 

Normalde haftasonları bu kadar çok oyun oynamazdı ama bu sefer sanki aylarca evden uzak kalmış da özlemiş gibi her şeyi elden geçirdi neredeyse...
Sanırım okulu özledi ve arkadaşlarını.Arada bir soruyor, sinyaller veriyor.
 

Bugünün ganimetleri; Ceren'e tabii ki kendi seçtiği bir çanta ve keçe bardak altlıkları.

Anneye ise, anneanneden kalma hissi uyandıran bir tepsi.

Uzun günün kârı da diyebiliriz buna :)